Słowacki w doborowym towarzystwie

Łukasz Rudziński

16 stycznia 2010 (artykuł sprzed 14 lat)

Opinie (2)

Po raz drugi Filharmonia Bałtycka przybliża poezję jednego z najwybitniejszych polskich poetów w połączeniu z twórczością geniusza muzyki. W niedzielę, 17 stycznia, fragmenty dzieł Juliusza Słowackiego zinterpretują m.in. Dorota Segda i Jerzy Zelnik.

Poezję Juliusza Słowackiego zaprezentuje m.in. Jerzy Zelnik.

- Cykl "Poezja na Ołowiance: od Kochanowskiego po Herberta i Miłosza" to autorski pomysł dyrektora artystycznego Filharmonii, Kaia Baumanna - mówi Małgorzata Gołaszewska z Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

Formuła spotkań jest bardzo prosta: poezję wybitnego polskiego poety prezentują cenieni polscy aktorzy, z towarzyszeniem instrumentalisty, wykonującego utwory światowej klasy muzyków (z tej samej epoki, w jakiej tworzył poeta).

Premierowa edycja odbyła się w listopadzie ubiegłego roku, kiedy Krzysztof Kolberger, przy dźwiękach wiolonczeli Tomasza Strahla (muzyka Jana Sebastiana Bacha), przybliżał poezję Jana Kochanowskiego. - Pierwsze spotkanie z "Poezją na Ołowiance" spotkało się z dużym zainteresowaniem publiczności i bardzo ciepłym przyjęciem - przyznaje Małgorzata Gołaszewska.

17 stycznia usłyszymy fragmenty poematów Słowackiego - "Beniowski", "Król Duch", dramatu "Sen srebrnej Salomei" oraz wiersze, m.in. "Testament mój", czy "Hymn: Smutno mi Boże". Zaprezentują je wybitni aktorzy - Dorota Segda, Halina Winiarska, Jerzy Zelnik oraz Jerzy Kiszkis.

- Występ w Filharmonii z tak świetną poezją to czysta przyjemność i wspaniała sprawa - przyznaje Jerzy Kiszkis. - W czasach, gdy słowo traci na znaczeniu, a polszczyzna kuleje, dzięki takim właśnie inicjatywom może ono ponownie rozbrzmieć pełną siłą. Poezja i muzyka świetnie się przecież rymują. Grzechem byłoby nie skorzystać z tego zaproszenia.

Prezentowani mistrzowie dobierani są według epok, w jakich tworzyli. Drugim bohaterem wieczoru, obok Słowackiego, będzie Fryderyk Chopin. Oprawę muzyczną zapewni solista Warszawskiej Opery Kameralnej, Artur Janda (bas-baryton), który zagra na fortepianie. Usłyszymy m.in. majestatyczny Polonez A-dur op.40 nr 1, słynny Walc Des-dur op.64 nr 1, tzw. "Minutowy", czy równie znane (wykorzystane m.in. w filmie "Dzień Świra" Marka Koterskiego), nostalgiczne Preludium e-moll op.28 nr 4.

Kolejne spotkanie z cyklu "Poezja na Ołowiance" w marcu - tym razem obok Fryderyka Chopina głównym bohaterem będzie Adam Mickiewicz. Później posłuchać będzie można poezji m.in. Cypriana Kamila Norwida i Jana Lechonia.

Ceny biletów - 25 zł (normalny) i 15 zł (ulgowy).

Łukasz Rudzińskirecenzje@trojmiasto.pl

Miejsca

Filharmonia Bałtycka Gdańsk, Ołowianka 1

Wydarzenia

Rok Chopinowski 2010: Poezja na Ołowiance. Od Kochanowskiego po Herberta i Miłosza 17 stycznia 2010 (niedziela)

Opinie (2) 1 zablokowana

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2010-01-18 09:02

Byłem, widziałem. Było cudnie. :)

:)
14 lat
- 2 4
Twoja opinia

Zmień treść

Byłem, widziałem. Było cudnie. :)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2010-01-18 18:31

Mieszane uczucia

Mam wiele zastrzeżeń do wybranych fragmentów poezji Słowackiego jak i do niektórych interpretacji. Przedstawiono fragmenty "Beniowskiego", które wcale nie należą do najbardziej atrakcyjnych fragmentów tego tekstu. Dodatkowo czytane je z emfatycznym namaszczeniem bez cienia ironii, która przecież przenika cały utwór Słowackiego. Nie wybrano żadnego fragmentu dygresyjnego, lecz same partie dialogowe, które do najciekawszych w tym dziele nie należą. Siła tego poematu tkwi właśnie w dygresjach, które tutaj całkowicie pominięto. Interpretacje Zelnika nie przypadły mi do gustu. Przesadna emfaza, patos i zbyt silne akcentowanie pojedynczych wyrazów, rozbijanie rytmiki strof. Jakby aktorzy chcieli ulepszyć poetę. Wyszło trochę sztucznie.

Grzegorz
14 lat
- 2 2
Twoja opinia

Zmień treść

Mam wiele zastrzeżeń do wybranych fragmentów poezji Słowackiego jak i do niektórych interpretacji. Przedstawiono fragmenty "Beniowskiego", które wcale nie należą do najbardziej atrakcyjnych fragmentów tego tekstu. Dodatkowo czytane je z emfatycznym namaszczeniem bez cienia ironii, która przecież przenika cały utwór Słowackiego. Nie wybrano żadnego fragmentu dygresyjnego, lecz same partie dialogowe, które do najciekawszych w tym dziele nie należą. Siła tego poematu tkwi właśnie w dygresjach, które tutaj całkowicie pominięto. Interpretacje Zelnika nie przypadły mi do gustu. Przesadna emfaza, patos i zbyt silne akcentowanie pojedynczych wyrazów, rozbijanie rytmiki strof. Jakby aktorzy chcieli ulepszyć poetę. Wyszło trochę sztucznie.
Regulamin dodawania opinii