Rozmowa z kamieniem

"... A ludzie mówią, i mówią uczenie,
Że to nie łzy są, ale że kamienie
I - że nikt na nie nie czeka"
          Cyprian Kamil Norwid "W Weronie".

Czym jest kamień?
Choć zrodzony z wulkanu, jego żar dawno przygasł. Teraz już tylko prażące słońce nagrzewa go, kusząc spragnione ciepła zwierzęta, a w jego chłodnym cieniu schronienia szukają drobne stworzenia. Niemy obserwator - mijające stulecia zmieniają go, ale jest to proces niezauważalny dla ludzkiego oka.  

Czyj jest kamień?
Dziecka, które obraca go w dłoni? Rolnika, który trafił nań kosząc zboże? Częścią dziewiczego pejzażu? Może fundamentem, kamieniem węgielnym nowo powstającego domu? Dumą jubilera? Natchnieniem artysty? Amuletem marzyciela...
Kamienne domy i narzędzia dawały schronienie i nadzieję. Kamienne tablice wypełnione pismem tworzyły podstawy cywilizacji. Kamienne pociski kruszyły mury i czaszki. Kamień żywi... i kamień karze.

Na końcu zostaną kamienie...

"Kamień - spotykany na każdym kroku. Deptany i kochany, wrzucany do śmieci, wody, chowany jak największy skarb. Większość z nas nie przechodzi koło nich obojętnie. Moje kamienie, zbierane miesiącami, latami... są pełne piękna, przeżyć, skrytych przemyśleń i marzeń." - Julia Wesołowska