2006-03-21 11:55
Mam skromną nadzieję że scena Teatru Wybrzeże nie będzie ostatnim miejscem RP gdzie mówi się jeszcze o prawach pracowniczych. Pan Demirski ma u mnie minusa za poprzednie dzieło z płotem i skokiem w tle. Nie lubię twórczości tego typu dla mnie kino czy teatr to miejsca które pomagają mi oderwać się od szarej rzeczywistości. Co do tytułu to pomysł nasuwa się sam - "Zmiażdżeni przez prasę'.
Może być ?
2006-03-21 12:03
Hmmm, czy wymagając od kina i teatru wsparcia w odrywaniu się odrzeczywistości nie skazujesz się tym samym na oglądanie Dynastii Colbych lub Zaczarowengo Fletu? Może zarzut zbytniej dokumentalnosci sztuk prezentowanych w wybrzezu nie jest całkowicie pozbawiony sensu, ale nie można też przesadzać w druga stronę. Sądzę, że dramaturg jest bardziej autentyczny, gdy pisze o sprawach otaczajacego go świata. Nie każdy jest Mrożkiem czy Witkacym, zeby sprawy aktualne opisywać w sposób ponadczasowy. Ale to nie jest skarga, tylk ostwierdzenie faktu.
2006-03-21 12:14
Wybór jest szeroki i nie musi się to sprowadzać do seriali i tv. Zaliczyłbym tv właśnie do strefy szarej rzeczywistości. Co do pana dramaturga to może się mylę ale wydaje mi się że pragnie za wszelką cenę zszokować potencjalnego widza a w efekcie końcowym może to przynieść skutek wręcz odwrotny do zamierzonego.
2006-03-21 12:25
Widziałem dwie sztuki autorstwa P.D. - w TV coś o polskich żołnierzach w Iraku i w ostatni piątek From Poland with Love w Malarni. Szczerze mówiąc nie byłem niczym zszokowany - ani słownictwem (bo rozumiem, że o tym piszesz), ani przemyśleniami,a ni prawdą walącą po oczach ;-) Ale obie sztuki dotyczyła ważnych problemów, dużo ważniejszych niż eskapizm telewizyjnych i kinowych produkcji ;D
2006-03-21 12:34
Zainteresowały mnie tytuły tekstów PD zaprezentowane powyżej "Nieprzytomnie s********y Padnij From Poland witch love".
Przypadek ? (nie odnoszę się do treści uczciwie przyznając - nie znam)
2006-03-21 17:34
A moim zdaniem czasy sztuki tzw. utylitarno-pedagogicznej już minęły. Formalistyczna analiza literatury zakłada, że dzieło literackie powinno być analizowane tylko w odniesieniu do samego siebie, a świat w nim przedstawiony nie rządzi się takimi prawami, jak świat w którym żyjemy. Literatura ma być intelektualną zabawą z czytelnikiem, a pisanie o prawach pracowniczych ot tak, dosłownie, to już chyba lekka przesadza. Najlepsze dzieła literackie to metafory, dające czytelnikowi pożywkę do myślenia i analizy na różnych poziomach, a opisany dramat brzmi mi jak zbytni kawonaławizm. Obym się myliła. ;)
2006-03-21 21:02
ulżyło mi jak zobaczyłem uśmiech na końcu Twojej analizy ;-) Jestem pewien, ze pamiętasz utwór kinematograficzny, w którym jedna z postaci przekonywała bohaterów, że poezję można ocenić badając na jednej skali jej głebię uczuciową, na drugiej zaś kunszt języka jej autora.... Pamiętasz też pewnie, co inny z bohaterów tego dziełka kazał swoim młodym znajomym zrobic z tą analizą ;-) Bardzo się cieszę, że skończyły się czasy kiedy ktoś mógł mówić/pisać/przekonywać bez puszcania oka, że skończyły sie czasy, kiedy sztuki mogły byc takie, a nie inne ;-) Cóż, dziś mamy chyba wolny rynek sztuki i niejaki paweł demirski, dzielny absolwent pewnego liceum przy ul. Pestalozziego we Wrzeszczu, tak długo będzie tworzył swoje paradokumentalne sztuki aż ktoś będzie chciał je wystawiać, a inny oglądać.... ;-)
2006-03-21 21:55
... ale po prostu do tej pory nie spotkałam jeszcze chyba żadnego tzw. "zaangażowanego" dzieła literackiego, które jednocześnie byłoby dziełem po prostu dobrym pod wzgl. czysto literackim; chyba zawsze coś zgrzytało, coś trąciło banałem, coś pedagogicznie pobrzmiewało ;) Dlatego jakoś tak mam, że jak słyszę o sztuce zaangażowanej, to mną lekko trzęsie ;)
Ale w sumie... kto wie, możliwe że się zdziwię, a poza tym tak jak piszesz - dobra sztuka sama się obroni. A czysta 100% krytyka formalistyczna jest tak abstrakcyjna, że aż bezsensowna.
2006-03-22 14:13
PTASZEK SOBIE FRUNIE Z DALA,
W GÓRZE SŁOŃCE z********A,
ŻABA DUPĘ W WODZIE MOCZY,
k****! CO ZA DZIEŃ UROCZY!!!
Analiza.
Wiersz jednozwrotkowy, cztero wersetowy z rymem sylabowym, z równomiernie rozłożonym akcentem. Podmiot liryczny wyraża swoje głębokie zadowolenie z otaczającego go świata, przepełnia go kwitnący stoicyzm i szczęście, które człowiekowi żyjącemu we współczesnym zamęcie, może dać tylko otaczająca przyroda. Dla podmiotu lirycznego nawet zanurzona w błękicie wody dupa żaby jest pretekstem do euforii. z********ające inne stworzenia sugerują wczesną wiosnę, kiedy świat zwierzęcy obudził się z otchłani zimy. Puenta liryki jestjednoznaczna i łatwo odczytywalna. JA
liryczne personifikuje słońce.W słowie "z********a" oddaje szybkość i złożoność ruchu słońca, które
przecież nie jest istotą ludzką i nie może "z********ać" sensu
stricto.Uwagę zwraca użycie wulgaryzmów, których znajomość świadczy o ludowych korzeniach poety i głębokiej więzi ze społeczeństwem. W moim rozumieniu autor chciał się tym utworem odwdzięczyć środowisku, z którego
wyrósł za poświęcenie i trud włożony w zapewnienie mu należytego wykształcenia. Szkoda, że tak mało w dzisiejszej poezji jest wierszy o tak pogodnym nastroju!
może to nie na temat ale także "kulturka":)
pozdro
2006-06-08 14:50
no nie, fajne to jest - podoba sie środowisku.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
W 1994 doszło w Gdańsku do wypadku autobusu, w którym zginęły 32 osoby. W której dzielnicy doszło do katastrofy?
