Wir kommen gut klar mit Uns
(Między nami dobrze jest)
Dorota Masłowska
Bayerisches Staatsschauspiel Monachium
Premiera: 10 kwietnia 2010
Zderzyłam pokolenia: języki, sposoby myślenia, funkcjonowania, inne codzienności, żeby wydobyć ten zgrzyt, ten brak czegoś takiego jak "statystyczny Polak", brak platformy, na której to by się wszystko spotykało i moglibyśmy powiedzieć "my". Wszystko to jest w tej sztuce dość makabryczne, przerysowane, ale wydaje mi się, że tutaj po raz pierwszy mówię coś potencjalnie dobrego. Oczywiście nie formułuję wprost żadnego pozytywnego przesłania, ale to pierwsza rzecz, którą napisałam nie pod hasłem: w jakim okropnym kraju żyjemy, a jak tu szaro! Odwrotnie, jest tu moja afirmacja bycia Polką i polskości, totalnie dzisiaj wyszydzonej, zmieszanej z błotem i traktowanej jako skaza, jako policzek wymierzony przez los, przynajmniej w moim pokoleniu.
Dorota Masłowska w wywiadzie dla "Dziennika".
Reżyseria: Tina Lanik
Scenografia: Magdalena Gut
Kostiumy: Su Sigmund
Muzyka: Rainer Jörissen
Światło: Tobias Löffler, Christoph Frank
Dramaturgia: Angela Obst
Obsada:
Das Kleine Metall-Mädchen/Edith: Grit Paulussen
Halina/Moderatorin: Ulrike Arnold
Trübselige Alte im Rollstuhl: Jennifer Minetti
Bożena/Monika: Franziska Rieck
Der Mann / Schauspieler: Thomas Gräßle
IKEA-Mitarbeiter Nenad Drpa, Peter Hillebrand, Thomas Plenk, Christoph Rohrmeier, Franz Steiner.
(Między nami dobrze jest)
Dorota Masłowska
Bayerisches Staatsschauspiel Monachium
Premiera: 10 kwietnia 2010
Zderzyłam pokolenia: języki, sposoby myślenia, funkcjonowania, inne codzienności, żeby wydobyć ten zgrzyt, ten brak czegoś takiego jak "statystyczny Polak", brak platformy, na której to by się wszystko spotykało i moglibyśmy powiedzieć "my". Wszystko to jest w tej sztuce dość makabryczne, przerysowane, ale wydaje mi się, że tutaj po raz pierwszy mówię coś potencjalnie dobrego. Oczywiście nie formułuję wprost żadnego pozytywnego przesłania, ale to pierwsza rzecz, którą napisałam nie pod hasłem: w jakim okropnym kraju żyjemy, a jak tu szaro! Odwrotnie, jest tu moja afirmacja bycia Polką i polskości, totalnie dzisiaj wyszydzonej, zmieszanej z błotem i traktowanej jako skaza, jako policzek wymierzony przez los, przynajmniej w moim pokoleniu.
Dorota Masłowska w wywiadzie dla "Dziennika".
Reżyseria: Tina Lanik
Scenografia: Magdalena Gut
Kostiumy: Su Sigmund
Muzyka: Rainer Jörissen
Światło: Tobias Löffler, Christoph Frank
Dramaturgia: Angela Obst
Obsada:
Das Kleine Metall-Mädchen/Edith: Grit Paulussen
Halina/Moderatorin: Ulrike Arnold
Trübselige Alte im Rollstuhl: Jennifer Minetti
Bożena/Monika: Franziska Rieck
Der Mann / Schauspieler: Thomas Gräßle
IKEA-Mitarbeiter Nenad Drpa, Peter Hillebrand, Thomas Plenk, Christoph Rohrmeier, Franz Steiner.
