Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia obchodzi w czerwcu swoje 10-lecie. Jubileusz to dobra okazja do podsumowań.
Od początku lat 90.
Łaźnia 
była dla trójmiejskich artystów miejscem niezwykłym. Dotarcie do położonego w centrum Dolnego Miasta budynku wymagało co prawda pewnej determinacji, jednak dla grup realizujących tam swoje projekty, Łaźnia okazała się miejscem niezwykle twórczych działań, a w pewnym sensie również przestrzenią wolności.
Na co dzień zamknięty na klucz budynek Łaźni, szybko przyciągnął najbardziej niezależne grupy trójmiejskich artystów. Totart, Fundacja Wyspa Progress, C14 oraz fundacja Otwarte Atelier systematycznie organizowały tam swoje na wpół legalne projekty.
W 1998 roku w wyniku starań
Anety Szyłak i
Grzegorza Klamana powołane zostało Centrum Sztuki Współczesnej "Łaźnia". Nowa instytucja szybko stała się jednym z najbardziej głośnych i znaczących miejsc promujących sztukę współczesną w Polsce. Tu wystawiali swoje prace dziś już klasycy polskiej sztuki krytycznej -
Alicja Żebrowska,
Katarzyna Kozyra,
Mirosław Bałka i
Zbigniew Libera. Tu również można było zobaczyć głośne wystawy: "Piramida zwierząt", "Drogi do wolności", "A body / A ciało", "All You Need Is Love", czy "Kiedy inny staje się swoim", "Niech nas zobaczą".
Ambitny program dotowanej przez miasto instytucji od początku wzbudzał duże kontrowersje. W 2001 roku, po zorganizowaniu wystawy "Drogi do wolności", usunięto ze stanowiska dyrektora Anetę Szyłak. Jej następczyni,
Małgorzata Lisiewicz, po dwóch latach złożyła rezygnację z pełnionej przez siebie funkcji. Zastąpiła ją wówczas odpowiedzialna za sprawy administracyjne Łaźni,
Jadwiga Charzyńska, obecna dyrektor instytucji.
Obchody 10-lecia Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia otworzy wystawa "Opowiedziane inaczej...". Skupiony wokół twórczości szóstki artystów:
Tomasza Ciecierskiego,
Jarosława Kozłowskiego,
Zofii Kulik,
Aleksandra Polisiewicza,
Zbigniewa Libery i
Darka Foksa projekt nie nawiązuje do wprost do historii miejsca. To szersza próba ujęcia tematu przeszłości, w którym punktem centralnym stanie się pamięć oraz przefiltrowane przez nią ponowne odczytanie historii, zarówno tej własnej - autobiograficznej, jak i tej obecnej w oficjalnym dyskursie.
Obszerna ekspozycja zawierać będzie zarówno stare zdjęcia dokumentujące warsztaty malarskie, afisze, gazety, reprodukcje dokumentów, jak i tak wstrząsające punkty, jak nazistowski plan z 1939 roku przebudowy miasta Warszawy.
To nie koniec wydarzeń związanych z obchodami jubileuszu. 12 czerwca
Paweł Konjo Konnak zaprezentuje program "Profuzyjna X Muza czyli Totart w drodze do nieśmiertelności i wolności", poświęcony działalności Totartu oraz pozostałych grup skupionych w latach 90-tych wokół Łaźni.
Kilka dni później, 18 czerwca, organizatorzy zapraszają na dyskusję poświęconą sztuce zaangażowanej społecznie, "Zaangażowanie i dystans. Status sztuki wobec rzeczywistości społecznej i kulturowej." Pod koniec miesiąca odbędzie się również spotkanie na marginesie wystawy "Opowiedziane inaczej ..." z udziałem artystów, kuratorki i autorów tekstów, wydanego z tej okazji katalogu.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
