Podobne wydarzenia
środa - sobota
Gdańsk
Wstęp wolny
piątek - niedziela, godz. 18:30
Gdańsk,
DKF Miłość Blondynki
Wstęp wolny
Dwudniowy konglomerat muzyczno-wizualny. Prezentacja koncertów wokalnych, instrumentalnych i realizacji video oraz interaktywnych projektów artystycznych.
gellaturo: CO.MO.KO. cykl aplikacji w formie gier, aktywnych prezentacji, animacji przeznaczonych dla telefonów komórkowych.
Najnowsza praca gellaturo to rodzaj instalacji opartej o współdziałanie widza i ikony współczesności - telefonu komórkowego. W cyklu specjalnie zaprojektowanych do instalacji aplikacji w formie gier i animacji artysta podejmuje próbę technicznego zobrazowania możliwości i ograniczeń narzędzia. Telefon staje się jednocześnie rodzajem nowej przestrzeni dla artysty. Przestrzeni uniwersalnej gotowej przyjąć i rozpowszechnić każdy rodzaj komunikatu, także krytycznego.
Adam Chyliński: 360 ° Droga do domu; instalacja fotograficzna + film video.
Punkt 360° to bardzo ciekawy stan, znajduje się w tym samym miejscu co punkt 0°, ale różni się od niego zasadniczo. Żeby znaleźć się z powrotem w tym samym układzie trzeba przejść długą drogę, zatoczyć pełen okrąg, poznać wszystko dookoła, a następnie powrócić dokładnie tam skąd się wyszło. Wyruszyć w długą podróż, tylko po to żeby na końcu stwierdzić, że wszystko czego się szuka jest już w tym miejscu z którego się zaczęło.
W naszym życiu możemy również zaobserwować takie koliste tory, po których się poruszamy. Z pustki wyłania się nasze ciało, żyjemy rozwijamy się, prowadzimy swoją podróż, a następnie nasze ciało umiera i wracamy z powrotem do tej samej pustki, z której przyszliśmy. Jesteśmy znowu w punkcie wyjścia. Ale jest przecież zasadnicza różnica pomiędzy tymi dwoma punktami, 360° to współrzędne geograficzne szczęścia, do którego biegniemy przez całe życie. Czy trzeba się wybierać w tę długą podróż, czy można ten punkt osiągnąć tu i teraz?
Projekt 360°—Droga do Domu to moja dokumentacja z tej podróży (A.Chyliński).
4 listopada 2005, godz. 18.00
Sabine Worthmann i Ute Wassermann: NDZ= Nahrung der Zukunft / ZNP = Żywność na przyszłość - performance muzyczny
NDZ (NNZ) porusza się po punktach stycznych abstrakcyjnego techno, freejazzu, muzyki nowej, disco i nois, kompozycji i improwizacji.
Ute Wassermann (śpiew, livesampling, elektronika) mieszka w Berlinie, pracuje nad wielogłosowymi technikami wokalistycznymi. Skończyła w 1989 roku Hamburską Akademię Sztuk Pięknych ( malarstwo, wokalistyka). Pracowała jako solistka w Europie, Argentynie, Australii i Azji. Prócz klasycznej, zajmuje się także unikalną wokalistyką improwizowaną. Znana jako wybitna interpretatorka Nowej Muzyki takich kompozytorów jak m.in. Chaya Czernowin, KNB Berlin, Elision (Australia), Orkiestra Kameralna Manachium, Radiosymphonieorchester Wiedeń
Sabine Worthmann (kontrabas, cytra, livesampling, instrumenty zabawkowe, elektronika). Po pobycie w Nowym Jorku aktualnie mieszka i pracuje w Berlinie. Wszechstronna kontrabasistka udzielająca się w projektach jazzowych, freejazzowych oraz muzyki nowej i improwizowanej. Współpracuje przy projektach multimedialnych, jej solowy projekt to "Rauchende Colts", pracuje jako kompozytorka i kierownik muzyczny produkcji teatralnych. Autorka słuchowisk radiowych, instalacji dźwiękowej podczas ITF w Londynie; muzyki filmowej.
5 listopada 2005 godz. 16.00
Video-hyde-park przegląd realizacji video, animacji cyfrowych i krótkich form dokumentalnych zgłoszonych na Festiwal. Po zakończeniu przeglądu widzowie wybiorą najlepszą realizacje a jej autor otrzyma komplet wydawnictw CSW Łaźnia.
W programie realizacje: Michała Brzezińskiego, Wojciecha Doroszuka, Emilii Kuryłowicz, Anity Lech-Bades, Agnieszki Grandowicz, Arkadiusza Nowakowskiego, Ani Orlikowskiej, Joanny Polak, Wiktora Polaka, Karola Radziszewskiego, Marty Szulc, Adama Witkowskiego, Justyny Zajączkowskiej.
godz. 18.00
GAMEBOYZZ ORCHESTRA PROJECT, koncert + wizualizacje
Grupa Gameboyzz Orchestra Project (Jarosław Kujda, Mariusz Jura, Agnieszka Wojciechowska, Tomasz Procków, Paweł Janicki) jest jednym z liderów polskiej sceny wykorzystującej gry do tworzenia muzyki. Na koncertach orkiestra wykorzystuje jednocześnie 6 gier o nazwie Nintendo Game Boy Color i Game Boy Advance. Pierwsza zabawka tego typu została wynaleziona w Japonii w 1987 roku. Konsola gry stała się instrumentem gdy rozwinięto ją o możliwości generowania muzyki.
Gameboyzz Orchestra istnieje od 2001 roku, jego założyciel Jarosław Kujda twierdzi, że miała być jednorazowym żartem powstałym na potrzeby pokazu na Międzynarodowym Biennale Sztuki Mediów WRO\'01. Wśród dość skomplikowanych i niełatwych współczesnych, dźwiękowych realizacji elektronicznych Gameboyzz Orchestra błysnęła świeżym pomysłem. Tandetny dźwięk prostych gier (zaczerpniętym z komputerów Commodore) w lekko kiczowatej oprawie wizualnej okazał się zabawnym i świetnie przyswajalną dla publiczności realizacją. Znaczącym elementem powstania i kontynuowania projektu była także ironia wobec współczesnej sceny elektronicznej nieustannie rywalizującej z postępem technologicznym, przy często miernych jakościowo efektach. Gameboyzz od początku swego istnienia koncentrują się na wypracowaniu własnego brzmienia, używają zapożyczeń i pastiszu w improwizacjach a ich celem jest poza wszystkim - dobra zabawa z publicznością. Artyści bardzo intensywnie koncertują w kraju i zagranicą reprezentując Polskę m.in. na festiwalach sztuki mediów ARS Electronica w Linzu(2001), Transmedialle w Berlinie (2003), Enttermultimedialle w Pradze (2005). W Niemczech i Austrii projekt znalazł naśladowców.
kuratorki festiwalu: Joanna Charchan, Małgosia Zwolicka
gellaturo: CO.MO.KO. cykl aplikacji w formie gier, aktywnych prezentacji, animacji przeznaczonych dla telefonów komórkowych.
Najnowsza praca gellaturo to rodzaj instalacji opartej o współdziałanie widza i ikony współczesności - telefonu komórkowego. W cyklu specjalnie zaprojektowanych do instalacji aplikacji w formie gier i animacji artysta podejmuje próbę technicznego zobrazowania możliwości i ograniczeń narzędzia. Telefon staje się jednocześnie rodzajem nowej przestrzeni dla artysty. Przestrzeni uniwersalnej gotowej przyjąć i rozpowszechnić każdy rodzaj komunikatu, także krytycznego.
Adam Chyliński: 360 ° Droga do domu; instalacja fotograficzna + film video.
Punkt 360° to bardzo ciekawy stan, znajduje się w tym samym miejscu co punkt 0°, ale różni się od niego zasadniczo. Żeby znaleźć się z powrotem w tym samym układzie trzeba przejść długą drogę, zatoczyć pełen okrąg, poznać wszystko dookoła, a następnie powrócić dokładnie tam skąd się wyszło. Wyruszyć w długą podróż, tylko po to żeby na końcu stwierdzić, że wszystko czego się szuka jest już w tym miejscu z którego się zaczęło.
W naszym życiu możemy również zaobserwować takie koliste tory, po których się poruszamy. Z pustki wyłania się nasze ciało, żyjemy rozwijamy się, prowadzimy swoją podróż, a następnie nasze ciało umiera i wracamy z powrotem do tej samej pustki, z której przyszliśmy. Jesteśmy znowu w punkcie wyjścia. Ale jest przecież zasadnicza różnica pomiędzy tymi dwoma punktami, 360° to współrzędne geograficzne szczęścia, do którego biegniemy przez całe życie. Czy trzeba się wybierać w tę długą podróż, czy można ten punkt osiągnąć tu i teraz?
Projekt 360°—Droga do Domu to moja dokumentacja z tej podróży (A.Chyliński).
4 listopada 2005, godz. 18.00
Sabine Worthmann i Ute Wassermann: NDZ= Nahrung der Zukunft / ZNP = Żywność na przyszłość - performance muzyczny
NDZ (NNZ) porusza się po punktach stycznych abstrakcyjnego techno, freejazzu, muzyki nowej, disco i nois, kompozycji i improwizacji.
Ute Wassermann (śpiew, livesampling, elektronika) mieszka w Berlinie, pracuje nad wielogłosowymi technikami wokalistycznymi. Skończyła w 1989 roku Hamburską Akademię Sztuk Pięknych ( malarstwo, wokalistyka). Pracowała jako solistka w Europie, Argentynie, Australii i Azji. Prócz klasycznej, zajmuje się także unikalną wokalistyką improwizowaną. Znana jako wybitna interpretatorka Nowej Muzyki takich kompozytorów jak m.in. Chaya Czernowin, KNB Berlin, Elision (Australia), Orkiestra Kameralna Manachium, Radiosymphonieorchester Wiedeń
Sabine Worthmann (kontrabas, cytra, livesampling, instrumenty zabawkowe, elektronika). Po pobycie w Nowym Jorku aktualnie mieszka i pracuje w Berlinie. Wszechstronna kontrabasistka udzielająca się w projektach jazzowych, freejazzowych oraz muzyki nowej i improwizowanej. Współpracuje przy projektach multimedialnych, jej solowy projekt to "Rauchende Colts", pracuje jako kompozytorka i kierownik muzyczny produkcji teatralnych. Autorka słuchowisk radiowych, instalacji dźwiękowej podczas ITF w Londynie; muzyki filmowej.
5 listopada 2005 godz. 16.00
Video-hyde-park przegląd realizacji video, animacji cyfrowych i krótkich form dokumentalnych zgłoszonych na Festiwal. Po zakończeniu przeglądu widzowie wybiorą najlepszą realizacje a jej autor otrzyma komplet wydawnictw CSW Łaźnia.
W programie realizacje: Michała Brzezińskiego, Wojciecha Doroszuka, Emilii Kuryłowicz, Anity Lech-Bades, Agnieszki Grandowicz, Arkadiusza Nowakowskiego, Ani Orlikowskiej, Joanny Polak, Wiktora Polaka, Karola Radziszewskiego, Marty Szulc, Adama Witkowskiego, Justyny Zajączkowskiej.
godz. 18.00
GAMEBOYZZ ORCHESTRA PROJECT, koncert + wizualizacje
Grupa Gameboyzz Orchestra Project (Jarosław Kujda, Mariusz Jura, Agnieszka Wojciechowska, Tomasz Procków, Paweł Janicki) jest jednym z liderów polskiej sceny wykorzystującej gry do tworzenia muzyki. Na koncertach orkiestra wykorzystuje jednocześnie 6 gier o nazwie Nintendo Game Boy Color i Game Boy Advance. Pierwsza zabawka tego typu została wynaleziona w Japonii w 1987 roku. Konsola gry stała się instrumentem gdy rozwinięto ją o możliwości generowania muzyki.
Gameboyzz Orchestra istnieje od 2001 roku, jego założyciel Jarosław Kujda twierdzi, że miała być jednorazowym żartem powstałym na potrzeby pokazu na Międzynarodowym Biennale Sztuki Mediów WRO\'01. Wśród dość skomplikowanych i niełatwych współczesnych, dźwiękowych realizacji elektronicznych Gameboyzz Orchestra błysnęła świeżym pomysłem. Tandetny dźwięk prostych gier (zaczerpniętym z komputerów Commodore) w lekko kiczowatej oprawie wizualnej okazał się zabawnym i świetnie przyswajalną dla publiczności realizacją. Znaczącym elementem powstania i kontynuowania projektu była także ironia wobec współczesnej sceny elektronicznej nieustannie rywalizującej z postępem technologicznym, przy często miernych jakościowo efektach. Gameboyzz od początku swego istnienia koncentrują się na wypracowaniu własnego brzmienia, używają zapożyczeń i pastiszu w improwizacjach a ich celem jest poza wszystkim - dobra zabawa z publicznością. Artyści bardzo intensywnie koncertują w kraju i zagranicą reprezentując Polskę m.in. na festiwalach sztuki mediów ARS Electronica w Linzu(2001), Transmedialle w Berlinie (2003), Enttermultimedialle w Pradze (2005). W Niemczech i Austrii projekt znalazł naśladowców.
kuratorki festiwalu: Joanna Charchan, Małgosia Zwolicka
Filmy