• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
Aktualnie brak w repertuarze trójmiejskich teatrów

Hamlet

kasy:
58 301-42-55
wystawia:
Fundacja Theatrum Gedanense
4.0
1 ocena
„HAMLET” – Stuudio Theatrum, Tallin, Estonia
Premiera odbyła się 13 października 2003 roku w kościele Św. Katarzyny w Tallinie

Reżyseria: Lembit Peterson
Scenografia: Lilja Blumenfeld
Światło: Kalle Karindi
Opracowanie muzyczne: Eva Eensaar, Lembit Peterson, Marius Peterson

Klaudiusz, król Danii – Roman Baskin
Hamlet – Marius Peterson
Poloniusz, kanclerz – Aleksander Eelmaa
Horacjo, przyjaciel Hamleta – Mart Aas
Laertes, syn Poloniusza – Andri Luup
Valtemand – Margo Mitt
Cornelius – Helvin Kaljula
Rosencrantz – Kaido Rannik
Guildenstern – Kristo Toots
Ozryk – Tarmo Song
Ksiądz – Helvin Kaljula
Marcellus – Tarmo Song
Bernardo – Margo Mitt
Francisco – Helvin Kaljula
Reynaldo – Helvin Kaljula
Aktorzy – Lembit Peterson, Tarmo Song, Eva Eensaar
Dwaj Grabarze – Aleksander Eelmaa, Kristo Toots
Fortynbras – Erkki Penart
Kapitan wojsk norweskich – Margo Mitt
Posłowie angielscy – Kaido Rannik, Kristo Toots
Gertruda, królowa Danii, matka Hamleta – Kaie Mihkelson
Ofelia, córka Poloniusza – Maria Peterson
Duch ojca Hamleta – Lembit Peterson

„Hamleta” Stuudio Theatrum poleciłbym wszystkim, którzy gustują w dobrym, z duszą zrobionym „teatrze aktorskim”. Chociaż w polu uwagi inscenizacji Lembita Petersona jest gra aktorów, reżyser ten z wielkim pietyzmem odnosi się do tekstu Szekspira. […] W tym dramacie wiele zależy od tego, kto odtwarza główną rolę-
- Hamlet Mariusa Petersona jest wiarygodny. Wydaje się, że dzięki tej roli udało mu się wejść w sam środek natury aktora, jego gra zaś zachęca do śledzenia treści długich monologów. Współczuję krytykowi, który miałby dokonać opisu tej roli, są w niej bowiem rzeczy nie do opisania. Interesujące są też inne role: Klaudiusz Romana Baskina, Poloniusz Aleksandra Eelmaa, Gertruda Kaie Mihkelson, Ofelia Marii Peterson a także Lembit Peterson jako Duch Ojca. Minimalizm scenografii (czarny kwadrat na białym tle) nadzwyczajnie uwypukla grę aktorów. Chłodna przestrzeń kościoła Świętej Katarzyny przepełnia się w którymś momencie dobrą energią teatru.

Ilona Martson „Sügishooaeg Hamletist Kolumatsini” Eesti Päevaleht 01. 11. 2003

Scenografia Lilii Blumenfeld jest niewątpliwie ważnym składnikiem spektaklu: coś tak nadzwyczajnie estetycznego i jednocześnie zgodnego z przesłaniem przedstawienia zdarza się w estońskim teatrze bardzo rzadko. Monumentalnym i geometrycznym czarno-białym formom (których oddziaływanie jest tak silne, że czasami zaczyna się wątpić czy wszystko na scenie istnieje „realnie”, czy też ulegamy złudzeniu optycznemu) towarzyszą pojedyncze, wyraziste elementy– drewniane krzesła w roli tronów, piasek w grobie na środku sceny i dookoła niej czy też kościelne okno w tle.
[...] O Hamlecie, jak zawsze, trudno mówić. W kreacji Mariusa Petersona z jednej strony wydaje się on być bardzo modelowym duńskim księciem (np. w jego wyglądzie zewnętrznym jest coś, czego spodziewamy się po Hamlecie), z drugiej jednak w ogóle nie jest stereotypowy. Postać rozpięta między sferą marzeń i działaniem pozostaje gdzieś pośrodku– jest więc myśliciel, analityk, może nawet cynik. Na pewno jest (auto)ironiczny, nawet jego słynny monolog brzmi wręcz jak fragment beznamiętnej spekulacji czy matematyczny wywód. Na drugim biegunie usytuowana jest wesołość Hamleta, kontrastująca z rysami dyskutanta. Czasami bardzo śmieszna, wywołuje wszak salwy śmiechu. Niewątpliwie ten Hamlet przejdzie do historii estońskiego teatru, nawet jeśli trudno będzie zrozumieć lub opisać tę rolę. Zresztą, czy ktokolwiek ośmieliłby się twierdzić, że zrozumiał Hamleta?!
Scenografia i oprawa muzyczna, tak jak i światło czy reżyseria są minimalistyczne– nie ma żadnych patetycznych symboli lub tanich chwytów– zostawiają miejsce dla tekstu Szekspira. […] To przedstawienie udowadnia, że „Hamlet” i po 400 latach jest żywy, głęboki, pełen nowych znaczeń a także komizmu, tragizmu
i zagadek.

Annikky Lamp "Theatrumi väärikas kummardus Shakespeare’i ajatule tekstile". Kesklinna sõnumid 31. 10. 2003

Dramatu nad dramatami nie ma sensu wystawiać zwyczajnie, ale zawsze wyjątkowo. „Hamlet” Stuudio Theatrum jest wyjątkowy, przede wszystkim dzięki śmiałej interpretacji roli tytułowej przez Mariusa Petersona.
Andres Laasik „Peterson vigurdab nagu Hamlet”. Eesti Päevaleht 16. 10. 2003

Spektakl prezentowany jest na VIII Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w ramach projektu „Szekspir nad Bałtykiem” dofinansowanego przez Unię Europejską.

Opinie

Pod patronatem

Nadchodzące premiery