• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Udana FETA: wysoka frekwencja i ładna pogoda

Łukasz Rudziński
17 lipca 2017 (artykuł sprzed 6 lat) 

Festiwal zakończył piękny, wizyjny spektakl Teatru Anu - "Ovid`s Dream".

Za nami Festiwal FETA. Co zapamiętamy z 21. edycji festiwalu? Brutalny, przejmujący spektakl Biura Podróży "Silence. Cisza w Troi", szalonego Włocha Leo Bassiego, który wprowadzał widzów w hipnozę i przywiózł do Gdańska gigantyczną żółtą kaczkę oraz kontemplacyjny "Ovid`s Dream" zagrany na finał FETY. Impreza miała świetną frekwencję, z którą organizatorzy bardzo dobrze sobie poradzili, a deszcz spadł dopiero ostatniej nocy.




Ilu widzów, tyle festiwali

FETA jest niezwykła, bo tak jak w finałowym spektaklu (rozrzuconym na terenie Reduty Wilk na dziewięć scen, między którymi publiczność w dowolny sposób się przemieszczała), odbiór całej imprezy całkowicie zależy od widza. Jeśli ten niefortunnie wybierze słabsze spektakle, wróci z imprezy rozczarowany. Jeśli trafią mu się perełki, z pewnością dobrze je zapamięta. Można skoncentrować się na oglądaniu jak największej liczby spektakli, wykorzystać imprezę jako pretekst do spotkań z rodziną lub znajomymi lub po prostu przespacerować się po bardzo malowniczym terenie bastionów, Starego Przedmieścia czy Dolnego Miasta, z teatrami ulicznymi w tle. Inaczej postrzegają imprezę ci, którzy goszczą na niej co roku, inaczej tacy, którzy zaglądają na FETĘ sporadycznie lub przyszli na FETĘ po raz pierwszy.

Przekonaj się co o FECIE myślą jej widzowie.



Nocne spektakle z jedną pomyłką i bez fajerwerków

Największą uwagę budzą spektakle nocne. W tym roku zdecydowano się trzy spektakle zamykające wieczory od czwartku do soboty powtarzać pod koniec kolejnego dnia, co jest świetnym rozwiązaniem, umożliwiającym obejrzenie również tych przedstawień, których z jakichś przyczyn nie można było zobaczyć wcześniej. Czwartkowy "Carbón Club" hiszpańskiego Markeliñe okazał się zabawnym, pełnym energii, ale też bardzo nierównym przedstawieniem, żartobliwie ukazującym dramat śmierci górników z perspektywy ich rodzin oraz osobliwą wizję życia po śmierci, skojarzonego tu... z klubem gejowskim. O spektaklu, który zamknął piątek ("Silence. Cisza w Troi" poznańskiego Biura Podróży) można pisać bardzo dużo - przejmujący, wstrząsający, brutalny, efektowny - w moim odczuciu to najlepszy spektakl festiwalu.

Sprawdź wydarzenia teatralne najbliższego miesiąca w naszym kalendarzu imprez.

W sobotę natomiast mieliśmy do czynienia z performerem Animal Religion, którego występ "Indomador" to niestety duże rozczarowanie. Performer i zarazem doskonały gimnastyk zaczyna energicznie, ale jego występ okazał się bardzo chaotyczny i nierówny, momentami niesmaczny, choć pokaz "samoujeżdżania" przy pomocą bata oraz ewolucje gimnastyczne wypadły imponująco. Największym problemem "Indomador" była jednak przestrzeń - to spektakl na znacznie mniejszą widownię niż tysięczny tłum zgromadzony przed i na Bastionie św. Gertrudy.

Jedną z perełek festiwalu był świetny spektakl Passifists grupy De Jongens, pełen slapstikowych gagów, niekoniecznie dostosowanych do wrażliwości najmłodszych widzów.



Festiwal zamknęło w niedzielę wyjątkowe widowisko, całkowicie odmienne od dotychczasowych finałów. Był nim spokojny, oparty na tańcu, ruchu i teatrze formy kontemplacyjny spektakl "Ovid`s Dream" Teatru Anu.

W dziewięciu scenach pokazano metamorfozy rozumiane jako przepoczwarzanie się ciała, zmianę stanu naszego ducha (m.in. przez skosztowanie jabłka z drzewa poznania dobrego i złego) oraz wykorzystano wybrane wątki z mitologii greckiej (m.in. wejście do Hadesu w poszukiwaniu Persefony, mit o Prokne i Filomeli). Ten urzekający, wysmakowany wizualnie spektakl zaczarował Redutę Wilk. Jednak czy taki charakter powinien mieć finał FETY jest sprawą dyskusyjną - mimo wszystko brakowało silnej puenty na koniec, pewnego żywiołu i szaleństwa albo monumentalności, które niosły ze sobą spektakle finałowe ostatnich lat.

Szalony Włoch Leo Bassi to komik, klaun, performer i hipnotyzer, którego twórczość może budzić kontrowersje, ale z pewnością zasługuje na uznanie.



Szalony hipnotyzer i żółta kaczka

Nie można pominąć Leo Bassiego, który zaprezentował coś, czego dotąd na FECIE nie było - hipnozę, w którą wprowadził wybrane osoby z tłumu (w niedzielę zahipnotyzowana dziewczyna miała na hasło zapleść palce i nie móc ich samodzielnie rozpleść, a chłopak umieścić talerz z pianką do golenia na własnej twarzy - co oczywiście, ku zdziwieniu publiczności, bez trudu mu się udało). Bassi to klaun z przesłaniem - postuluje użyteczność i zastanawia się nad utratą niewinności (spektakl "Utopia"), a klaunów traktuje jako "aniołów niedoskonałości" ("Pato Gigante"). W swoich spektaklach bawi publiczność zupełnie inaczej niż typowy klaun. Lubi straszyć i przerażać (zabawa z ogniem i "benzyną"). Przez godzinę z lepszym lub gorszym skutkiem zagaduje widzów i przez mikrofon opowiada im o doli klauna.

Jednak największą uwagę budziła jego monstrualna 15-metrowa żółta kaczka, którą w sobotę przy pomocy widzów bez trudu zwodowano w opływie Motławy. W niedzielę jej 8-metrowy "syn" nie trafił do wody. W zamian sam Bassi oblał się miodem (by być najsłodszym z klaunów) i pierzem (by upodobnić się do anioła), a potem poszedł śladem "sobotniej" kaczki wykąpać się w Motławie.

Najbardziej żywiołowym ze spektakli nocnych był nierówny, ale efektowny "Carbón Club" grupy Markeliñe. Najbardziej żywiołowym ze spektakli nocnych był nierówny, ale efektowny "Carbón Club" grupy Markeliñe.
Wojna i uchodźcy w centrum uwagi

Dramat wojny, porzucenia domostw i ucieczka oraz sprzeciw wobec przemocy zdominowały tegoroczną FETĘ. Bezpośrednio i za pomocą szeregu symboli ukazano pełnię okrucieństwa wojny w "Silence. Ciszy w Troi" Biura Podróży - "martwy" autobus, dręczenie cywili z podbitych rejonów, zagazowanie ich w komorach gazowych, czy upokarzanie i morderstwa wraz z próbą funkcjonowania w takiej sytuacji miejscowej ludności cechują ten spektakl o jawnie antywojennym przesłaniu. Z kolei "Andante" grupy Markeliñe wykorzystuje buty, bezpańskie, porzucone, czy zapomniane do ukazania dramatu uciekinierów przed wojenną zawieruchą.

Pacyfistyczne przesłanie ma brawurowa slapstikowa komedia "The Passifists" Holendrów z De Jongens, którzy w żartobliwy sposób przedstawiają bunt wobec wszechobecnej manipulacji, agresji i wojnie, wypowiadając - nomen omen - wojnę sprawcom opresji. Temat wojny i agresji spod znaku terroryzmu odnajdziemy też w bardzo ciekawym "Causa Fatalis" Teatru Novogo Fronta. Migawki z uchodźcami z Syrii znalazły się również w niestety nieudanym spektaklu Teatru FETA "Mane, tekel, fares", inspirowanym "Sądem Ostatecznym" Memlinga.

Ponura, przerażająca wizja wojny wraz z dramatem niewinnych cywili (na zdjęciu zagazowanych w komorach gazowych) przedstawiono we wstrząsającym "Silence. Cisza w Troi" Teatru Biuro Podróży. Ponura, przerażająca wizja wojny wraz z dramatem niewinnych cywili (na zdjęciu zagazowanych w komorach gazowych) przedstawiono we wstrząsającym "Silence. Cisza w Troi" Teatru Biuro Podróży.
Pogoda dopisała, ale tradycji stało się zadość

Już wydawało się, że po raz pierwszy od wielu lat cały festiwal "ujdzie nam na sucho". Jednak po godz. 21 ostatniego dnia imprezy zaczęło kropić, a dwie godziny później padać. Na szczęście udało się bez trudu dokończyć festiwal bez konieczności odwoływania spektakli, choć finałowy "Ovid`s Dream" z powodu deszczu skończył się pół godziny szybciej niż planowano.

Co dalej? Zmiany w Plamie i nowa dyrekcja festiwalu

Tegoroczna FETA była ostatnią, której dyrektorem był szef klubu Plama GAK (organizatora festiwalu) Szymon Wróblewski. Nie wiadomo kto przejmie po nim Plamę i tym samem dyrektorowanie festiwalem. Wiadomo jednak, że FETA pozostanie na Starym Przedmieściu, Dolnym Mieście i bastionach i wydaje się to bardzo dobrą decyzją, bo drugiego tak rozległego, urozmaiconego i inspirującego terenu w pobliżu centrum Gdańska po prostu nie ma.

Przezabawnym spektaklem okazał się performance trzech starszych panów z belgijskiego The Primitives - "Three of a Kind". Przezabawnym spektaklem okazał się performance trzech starszych panów z belgijskiego The Primitives - "Three of a Kind".
Pomimo ogromnej ilości widzów, wyraźnie przekraczającej w tym roku poprzednie edycje, podczas większości spektakli nie było tłoku. Działo się tak, ponieważ w kulminacyjnym momencie (godz. 18-20) grane były równolegle trzy różne spektakle w odległych od siebie lokalizacjach, a pozostałym czasie po dwa. Problem był jedynie z wejściem do namiotu, w którym Muzikanty wystawiali dowcipne "Objazdowe nieme kino". Po piątkowym zamieszaniu, szybko nad tym zapanowano, wprowadzając bezpłatne wejściówki na każdy z pokazów w sobotę i niedzielę, dodając specjalne otwarte pokazy dla dzieci.

Wydaje się, że warto wrócić do edycji tematycznych, skupionych wokół istotnego tematu. Być może to dobry moment by rozdzielić funkcję dyrektora festiwalu i dyrektora Plamy. Kuratorski model festiwalu sprawdzał się już za dyrekcji Elwiry Twardowskiej. Impreza przyciągająca kilkadziesiąt tysięcy widzów zasługuje na jakąś myśl, która uporządkuje bogaty, różnorodny, ale chyba też nieco chaotycznie konstruowany program festiwalu.

Wydarzenia

XXI Międzynarodowy Festiwal Teatrów Plenerowych i Ulicznych FETA (139 opinii)

(139 opinii)
teatr uliczny, festiwal teatralny

Miejsca

  • Plama Gdańsk, Pilotów 11

Zobacz także

Opinie (91) 4 zablokowane

  • Feta 2017

    Feta w tym roku była najsłabszą od kilku lat...

    • 15 3

  • Z roku na rok coraz gorzej... (1)

    ... i będzie jeszcze gorzej. Zbyt wielu szarlatanów zwęszyło łatwą kasę - wystarczy pokazać potłuczomny kibel i dorobić do tego dobrą historię, a tzw. lud, aby nie być posądzonym o zaściankowość, łyknie bez popijania. Szkoda, że w tę stronę to idzie.

    • 11 5

    • Moja skromna opinia...

      Biuro Podróży "Silence. Cisza w Troi"/ Compagnie Une de Plus
      "Trois"/Akhe "L’écume des jours"/ Theater Anu"Ovid's Dream" czy też slapstickowe
      De Jongens "The Passifists"/Mimbre"Wondrous Strange" oraz kontrowersyjne Animal Religion "Indomador"jak by na to nie patrzeć stanowią mocne punkty tegorocznej FETY. Prowokacja Marcela Duchampa (słynna fontanna) średnio wpisuje się jako przeciwwaga do spektakli wymienionych powyżej. Teatr uliczny to specyficzny rodzaj sztuki w, którym jest miejsce zarówno na refleksje o sensie istnienia jak i jarmarczny humor i cyrkowe sztuczki.Moim skromnym zdaniem na tegorocznej FECIE nie zabrakło żadnego z tych elementów. Byłem na większości spektakli i nie wszystkie przypadły mi do gustu. Jak dla mnie świadczy to wyłącznie o skali rozpiętości tematycznej festiwalu a nie o jego słabej kondycji. Pozdrawiam

      • 4 0

  • Nazywać kuglaży i trefnisiów teatrem to nieporozumienie. (1)

    To jest Festiwal cyrkowy na niskim poziomie a nie teatralny.
    Klaun to aktor w pirywach.

    • 7 6

    • Rzy hur dur idz do szkoły oo słownik haha

      Idem

      • 0 1

  • Brytyjski Szekspir

    Chyba najlepsze przedstawienie, wraz z akrobacjami. Szacunek!

    • 7 1

  • Było świetnie, chociaż w zeszłym roku lepiej (2)

    Uwielbiam Fetę, dużo cudownych spektakli i pomysłowość niesamowita. W zeszłym roku może każdy był spektakularny, lepiej widoczny, w tym było dużo mniejszych form / trup. Oby poziom się utrzymał po zmianie, bo to rewelacyjne wydarzenie. Nigdy się nie zawiodłam. Poza panią w różowym, która wepchnęła się na Muzykantów w piątek, ale to już poza organizatorami

    • 3 5

    • Zgoda... Tylko....

      W zeszłym roku była XX jubileuszowa FETA i zaproszono najlepszych z lat ubiegłych...

      • 1 2

    • Było świetnie ??

      Wolne żarty. Dramat w tym roku FETA porażka .

      • 3 0

  • Zolta kaczka? Nie bylo protestow kolka rozancowego?

    • 4 5

  • Opinia do filmu

    Zobacz film Szalony Włoch i jego gigantyczna kaczka

    (2)

    ehh i to ma byc kultura? a jakby sie tak wytarzał w krowich odchodach i posypał sie orzeszkami ziemnymi? to też taki widok wzbogaca kulturowo? przykre i głupie

    • 12 21

    • Opinia do filmu

      Zobacz film Szalony Włoch i jego gigantyczna kaczka

      Nie widziales to nie pitol:P

      • 5 1

    • Opinia do filmu

      Zobacz film Szalony Włoch i jego gigantyczna kaczka

      tragedia, porównac to do spektakli, nawet parad, sprzed kilku lat...

      banda dzieciaków, z którymi matki Polki nie mają co zrobić biegnie za opasłym gościem w gaciach, który na koniec kąpie się w ścieku. I gigantyczna kaczka. I to jest sztuka. Nie, to nie jest, drodzy organizatorzy, wysilcie się bardziej, kiedyś gościliście teatry z Serbii, Rosji ... to było coś, spektakle były na fantastycznym poziomie. Dzisiaj jedna rosyjska grupa, reszta to jakieś wydmuszki i spektakle "pro-rodzinne" nazywane sztuką. Dla mnie to wygląda jak odpust dla biedniejszej części społeczeństwa.

      • 4 0

  • Do wiadomości redakcji ....

    ..udana feta to dwudniowy zjazd ...

    • 3 1

  • udana feta..ale tereny dolnego miasta mnie zauroczyły..piękna naturalna sceneria

    • 3 2

  • Spektakl dla dzieci? (1)

    Po lekturze artykułu „Ruszyła Feta. Radzimy co i jak oglądać” zdecydowaliśmy się wybrać m.in. na przedstawienie „Pato Gigante” które było rekomendowane jako przedstawienie dla dzieci. Miało ponoć, cytuje, przebić wszystkie spektakle. Mowa tu o wspomnianym komiku-hipnotyzerze i jego wielkiej kaczce. Mam wrażenie, że redakcja nie zadała sobie w ogóle trudu aby sprawdzić jak wyglądają show tego gościa, kto to jest, w jakiej estetyce są jego przedstawienia. Dałam się nabrać- na zdjęciu: wielka dmuchana kaczka i uśmiechnięci ludzie dookoła = show dla dzieci, a wystarczyło obejrzeć kilka minut z przedstawień Leo na popularnym portalu społecznościowym żeby kapnąć się, że nie są skierowane do dzieci!! Leo Bassi jest kontrowersyjny, w moim odczuciu momentami prostacki i wulgarny a jego przedstawienia odbywają się w specyficznej agresywnej atmosferze. Komik stara się przestraszyć, „hipnotyzuje”, nawiązuje do Kościoła Katolickiego, rozbiera się przed publicznością, oblewa miodem….. Wszystko fajnie, tylko nie jako najlepsze przedstawienie dla dzieci. Żałuję ,że zaufałam redakcji i zafundowałam moim dzieciom bardzo wątpliwą rozrywkę…

    • 8 0

    • Po 10 minutach Pato Gigante tłumy opuszczały przedstawienie Bassiego. Mnie jego spektakl też nie urzekł, jedynie przyszedłem zobaczyć kaczkę. Skończyło się jeszcze awantura z psychicznie chorą kobieta o kawałek miejsca. Święta krowa przecież nie może się przesunąć pół metra...

      • 4 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Jakie wydarzenie artystyczne zainaugurowało działanie Ergo Areny na granicy Gdańska i Sopotu?

 

Najczęściej czytane