Jedenaście spektakli w konkursie i trzy pokazy gościnne, a przy tym znani i cenieni artyści teatralnego offu. Tegoroczne Windowisko, które odbędzie się w dniach 25-26 października w Teatrze Miniatura, zapowiada się bardzo ciekawie.
2013-10-24 13:43
sztuki, drewniane aktorstwo, nic adresowanego do młodzierzy.
Wajda się skończył.
2013-10-24 15:44
offu to coś podobne do tofu chyba, równie sztuczne..
2013-10-24 17:19
gdzie Wy (Redaktorzy) uczycie się takiego języka? Każą Wam, czy jak? Jak dobrze płacą, to rozumiem. Dobra i przyjemna kasa, na łeb deszcz nie pada. A potem (Ci sami) piszecie płaczliwe artykuły, że język rodzimy wymiera...
Jak już czołówka, to head on!!!!
Czyli: Head on PL offu on Windows 8.0
bu hahahaha
2013-10-27 02:21
Off-owy, niezależny - nie znaczy "gorszy" tyle tylko, że budżety nadwyraz skrone, aktorzy niedoświadczeni i nieznani ale w zasadzie powiedzieć by się chciało, że może i czasami duże teatry z całą swoją ciężką, bezwładną machiną organizacyjno-społeczno-ekonomiczną są zbyt opieszałe jeśli chodzi o realizację różnych ciekawych, błyskotliwych zamysłów artystycznych. Na boku więc paradoksalnie czasami łatwiej chyba coś stworzyć o ile tylko zapał i ambicje artystów zniwelują brak środków i inne przeszkody. Windowisko widzę ma się coraz lepiej. W tym roku na szczególną uwagę moim zdaniem zasłużył, zwięzły lecz treściwy monodram Adama Łoniewskiego, który metodami artystycznymi przedstawił ciemną stronę wszelkich dobroci psycho-trenerskich oferowanych zarówno "zagubionym" jednostkom jak i firmom. Pewne rzeczy jakby umykają oczom, dopóki ktoś ich nie dostrzeże, póki ich odpowiednio nie ponazywa - tak było na przykład z macdonaldyzacją. Adam Łoniewski bardzo wnikliwie, co by niepowiedzieć odkrywczo splądrował i spotretował na szerszym tle zagrożenia dla człowieka wynikające z różnego rodzaju psychoterapii, szkoleń i innych tego typu zjawisk społecznych. O ile sama psychologia jako nurt refleksji sporo wnosi to jest jednak mocno ograniczona - psycholodzy natomiast starają się na niej zarobić jak się da nie przebierając w środkach - oferując różnego rodzaju psychodobrocie zajęli miejsce dawniej okupowane w świadomości społecznej przez wróżbitów, szamanów stając się w końcu szarlatanami naszych czasów. Wkroczyli na teren prywatności ale także i na teren biznesu tam szukając lukratywnych kontraktów. Terapie, które jak głosi retoryka mają zwalczać patolgie lub zwiększać doskonałość osobistą lub biznesową same są tak na prawdę już w swym fundamencie głeboko patalogiczne i stanowią dziś poważne zagrożenie dla wolności, prywatności, osobowości, równowagi psychicznej jednostki. Dobrze, że ktoś wreszcie zwrócił na to swoją uwagę i wypowiedział się głośno na ten temat.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
W którym roku powstało Muzeum Narodowe w Gdańsku?
